Grote Staf's Kleine Volksquiz (BQT), Assebroek, vrijdag 8/2/2013

Op 'uitnodiging' van Staf himself trokken we op 8/2/2013 naar Brugge om er deel te nemen aan Grote Staf's Kleine Volksquiz. Omdat de statuten van Ronkedoor niet voorzien in deelnames buiten de (ruime) Westhoek  en omdat we met een experimenteel team aantraden, speelden we onder de naam BEF!

Slechts 16 ploegen vonden de weg naar Café de Tramstatie, een authentieke Vlaamse kroeg die me even het originele Tafel 7 gevoel bezorgde. De quiz ging echter niet door in het café zelf maar in een achteraf zaaltje. Bij het overlopen van de namen van de deelnemende ploegen wisten we al direct dat een top 10 plaats er niet in zat. Ons objectief was dan ook al snel: tussen de 50% en 60% halen en toch een tweetal teams achter ons laten.

De eerste ronde, een fotoronde, gaf ons veel moed. Het vinden van de antwoorden en het acrostichon verliep wonderwel goed en met 42 op 50 meenden we een goede score te hebben behaald. Maar toen Grote Staf ons de punten van de andere ploegen meedeelde vernamen we dat we ondanks de 'goede' score in de onderste regionen verzeild waren geraakt. Er restte ons dan ook niet veel anders dan vechten om de laatste plaats te vermijden.

Het moet gezegd dat de eerste fotoronde niet representatief was voor de rest van de quiz. Vanaf de tweede ronde (onze eerste 'buis') wisten we dat we de in die fotoronde opgebouwde bonus nodig zouden hebben om aan 50% te komen. Uiteindelijk legden we een vrij vlak parcours af en klokten af op 150/250 of 60% (en 'slechts' twee buizen op 7) en wisten we drie ploegen achter ons te houden. Missie geslaagd dus want van ploeg nummer 283 op de Vlaamse quizranking (op 687 geregistreerde teams) kun je niet veel meer verwachten. Wel jammer was de grote afstand (18 punten of 9 antwoorden en meer) met teams als Fiasco, Xoetnyweetn of zelfs de Boeboeks, ploegen in wiens vaarwater we ons in D-quizzen menen te kunnen nestelen.

De quiz was over het algemeen vrij evenwichtig opgebouwd, alleen de openingsronde was (gelukkig) eerder D-niveau dan C-niveau. Hetzelfde kan worden gezegd van de muziekvragen, deze pasten ook beter in een D-quiz dan in een C-quiz. BEF! had ze, samen met Licht Aangeschoten Wild en Harry Safari, dan ook allemaal juist (ja zelfs In-grid en Union Gap) ... Een foutje van de samensteller of werd dit bewust gedaan om het 'plebs' ook wat te gunnen? Een pluim ook voor het verzorgde foto- en illustratiemateriaal.

Wat hebben we geleerd?

In tegenstelling tot onze andere besprekingen was het aanvankelijk de bedoeling om hier geen opsomming te geven van zaken die we willen onthouden voor volgende gelegenheden, er zijn er gewoonweg veel te veel en soms gingen ze ons petje te boven: Gini-coëfficient, peplum, éénbes, Neutelings Riedijk (architecten MAS), taxidermist Chuck Testa, cytosine, solent, speyside, Blenheim Palace, von Falkenhausen, Vasarelly ...om nog maar te zwijgen van die voor mij totaal onbekende kunstenaars als Fernand Léger, Caspar Friedrich of Tracey Emin (het kon evengoed een foto zijn geweest van de kamer van mijn zoon en die volgt nu wel kunstonderwijs maar toch ...) en tutti quanti.

Wordfeud, Gauss, Dampierre, ereprijs, elfenbank, Jak en Daxter, Bush als FBI-directeur, gilamonster, Llaneras en 'zelfs' Westpoint zijn dan weer antwoorden die binnen onze mogelijkheden lagen maar waar we schromelijk te kort schoten. Bij Saint Louis (ipv Mont Louis) en piezzo-effect (ipv piezzo-electrisch effect) was de jury dan weer streng maar in mijn ogen rechtvaardig. En zo komen we toch bij een hele opsomming ... nu moeten we dit nog allemaal in ons koppeke krijgen.

Belangrijker dan bovenstaande opsomming is dat:

- een presentator hoeft niet over een 'radiostem' (we willen beleefd blijven, nietwaar) te beschikken om het publiek te kunnen boeien: humor, nonchalance en enige vorm van charme maken veel goed

- een quiz met een beperkt publiek kan het stellen zonder powerpoint (ik ben voorstander van powerpoint-presentaties maar moet bekennen dat ik die hier niet echt heb gemist)

- spelen om de laatste plaats te vermijden is bijna even leuk als spelen om de eerste plaats te behalen ... maar is veel minder stresserend

- het leggen op tafel van een in te vullen scoreblad een pluspunt is, maar (waarschijnlijk) enkel te gebruiken in quizzen tot een max. van zo'n 20 ploegen.

Conclusie : ook al was deze quiz geen spek voor onze bek en voelden we ons niet steeds welkom (in de wandelgangen vernamen we dat het BQT in de toekomst ploegen van het niveau van BEF! wil weren ...), alle BEF!fers beleefden best wel een leuke avond. Omdat dit soort quizzen buiten het bestek van deze blog valt, geef ik geen quotering.